TERTEMİZ sıf. (temizden pekiştirilerek)
1. Bir şeyin, bir yerin çok temiz olduğunu vurgular: Tertemiz çarşaflar. Tertemiz bir lokanta.
2. Son derece dürüst, iyi, kötülükten uzak bir kimse; dürüstlüğü, saflığı gösteren bir şey için kullanılır: Tertemiz bir genç. Tertemiz bir yüz. Tertemiz bakışlar.