TEVSİK, -kİ a. (ar vüşu(r’tan tevsik ). Esk.
1. Sağlamlaştırma.
2. Bir şeyin doğruluğunu belgeleme, belge ile Kanıtlama.
3. Tevsik etmek, sağlamlaştırmak; bir şeyi belgeyle kanıtlamak: "Kudret-! âmme (yani devlet) pek çok sonra madeni para her tarafa yayıldıktan sonra- ancak sikkenin siklet ve âyarını bir damga ile tevsik etmek için işe müdahale etmiştir" (Ahmet Muammer ve Şükrü Kaya).