SAÇAKLI sıf. Saçakları olan ya da saçakları belli bir nitelikte olan örtü vb şey için kullanılır.

—Esk. saraç. Saçaklı esb, altın işlemeli, saçaklı kumaşla örtülü eyer takımı olan at. (Bu tür atlara devletin önde gelenleri binerdi.)

—Giy. Eskimiş ve bazı yerleri eriyerek saçaklı bir görünüm almış giysi İçin kullanılır.

—Patol. Saçaklı ur, iğsi lif ya da hücre demetlerinden oluşan ur.

—Şeritç. Genellikle tutamlarla süslü uçlar biçiminde dokunan bir saçağın eteği için denir.

♦ sıf. ve a. Saçı başı dağınık, üstü başı özensiz, pasaklı kimse için kullanılır.