SAYKAL a. (ar. saykal). Esk.
1. Cila yapan kimse, cilacı.’
2. Cila yapmaya yarayan alet, cila aleti.
3. Cila.
4. Saykal vermek, cilalamak.
5. Saykal-kâr, saykal-zen, cilacı. || Saykal-kâri, saykal -zeni, cilacılık, yaldızcılık. || Saykal-zede cilalanmış.