SEKTE a. (ar. sekte).
1. Durma, kesilme: Kalp sektesi.
2. Esk. Zarar, bozukluk.
3. Esk. inme
4. (Bir şeye) sekte vurmak, kesintiye uğramasına yol açmak, kesilmesine neden olmak || Sekteye uğramak, kesilmek, kesintiye uğramak.

—Esk. Sekte-dar, zarara uğramış, bozulmuş; bozuk. || Sekte-i dimagiye beyin inmesi. || Sekte-i katb - SEKTEİKALP || Sekte-i reeviye akciğere kan toplanması.