Raşitizm
Organizmada yeteri kadar kalsiyum tuzu bulunmaması nedeniyle kemiklerin gelişememesi ve normal sertlikte olmadıklarından şekillerinin bozulması biçiminde ortaya çıkan hastalık. Büyüme ve özellikle ilk çocukluk çağında görülen bir hastalıktır. Raşitizme tutulmuş çocuk aşırı terler, kaslar küçülür ve yumuşar, bıngıldağı kapanmaz, yürümesi gecikir, giderek kemiklerinde ve dişlerinde yapı bozuklukları ortaya çıkar. Çok eski zamanlardan beri bilinmesine karşın hastalığın tanımı ilk kez 1650'de İngiliz hekimi Glisson tarafından yapılmıştır. Genellikle yeteri kadar beslenemeyen küçük çocuklarda görülür. Buna karşılık 8-10, 14-17 yaşları arasında görülen buluğ çağı raşitizmi de vardır. Hastalığı hazırlayan etkenler iç ve dış etkenler olarak ikiye ayrılır. İç etkenler, kalıtım, erken doğum, anneden alınan bir mikrop, ikizlik, annenin frengi, verem gibi bir hastalığa yakalandığı sırada çocuk doğurması, organizmada vitamin oluşmasını engelleyici etkenler vb.dir. Dış etkenlerin başında ise güneşsizilk gelir. Örneğin Akdeniz ülkelerinde raşitizme, soğuk, nemli ve az güneş gören kuzey ülkelerine göre daha az rastlanır. Bunun dışında büyük kentlerin sisli, dumanlı havası ve yetersiz beslenme de dış etkenler arasında sayılabilir. İç ve dış etkenler yalnızca hastalığa elverişli bir ortam hazırlarlar. Raşitizmin gerçek yaratıcısı ise, vücuttaki D vitamini noksanlığıdır. Bu nedenle eksikliği ya da yokluğu kalsiyum ve fosforun vücut tarafından alınamaması ve raşitizm hastalığının ortaya çıkması sonucunu doğurur. Tedavi sırasında hasta temiz hava, bol ışık ve güneşten faydalanabileceği bir ortamda tutulmalı, besinlerine dikkat edilmeli, D vitamini noksanlığını giderecek önlemler (örneğin balıkyağı içirmek) alınmalıdır. Raşitizm, fazla geç kalınmazsa tedavi edilebilen bir hastalıktır.
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
