SERTLEŞME a. Sertleşmek eylemi.

—Boyac Polimerleşme, yükseltgenme, çeşitli kimyasal tepkimeler ya da kurumayla sert bir tabakanın oluşması.

—Hidr. bağl. Harçlarda ve betonlarda, kohezyonun ve dayanımın giderek artması.

—Metalogr. Plastik biçim değiştirme işleminden geçirilmiş bir metalin dayanım ve sertliğinin artması (kalıcı biçim değiştirme).

—Orm. san. Çok hızlı yapılan yapay kurutma işlemi sırasında ağacın yüzeylerinin kuruyarak katılaşması. Ağacın her yerinin aynı oranda kurumasına engel olduğundan iç kısımlarda gerilime ve bu yüzden çatlaklara neden olur.

—Patol. Bir dokunun, iltihap, skleroz, ur, kireçlenme ya da kemikleşme yüzünden katılaşması. || Bağdokusu sertleşmesi, KSEROZ'un eşanlamlısı. || Kovucukiu dsimlerin plastik sertleşmesi, kovucuklu cisimleri saran kılıfın fibroz dokuya dönüşmesi. Kamış dikleştiğinde biçim bozukluğuna neden olur.

—Polim. Kimi polimerlerden söz ederken önpolimer durumundan ağlaşık bir polimer durumuna geçme (Örneğin sıvı ya da hamursu epoksit reçinelerine poliaminlerin katılması, bu maddelerin sertleşmesini sağlar.)

—Res. Bir ürünün (boya, vernik vb ), sıvı durumdan katı duruma geçmesi

—Yapış. Donma sıcaklığının 100 °C'ın altında ya da üstünde olmasına göre bir yapıştırıcının, ortamın sıcaklığını yükseltmeden soğukta (çevre sıcaklığında), sıcakta ya da normal sıcaklıkta sertleşmesini sağlayan süreç.