SIÇMAK gçz. f
1. Dışkıv, 1oğal yolladı şarı atmak
2. Bir şeye bir şeyin içine sıçmak, onu çok kötü bit duruma getir mek, bozmak, berbat etmek: Arabanın içine sıçmışsınız
3. (Bir kimseyi) sıçıp sıvamak, çok öfkelenerek ağır küfürler savurmak. || Sıçtı Cafer bez getir, bir kimsenin büyük bir pot kırdığını, bir işi berbat ettiğini belirtmek için söylenir
Kaynak: Büyük Larousse