SIKINTI a.
1. Bir güçlüğün, bir engelin, bir eksikliğin, vb. yol açtığı geçici üzüntü, hoşnutsuzluk: Bir sıkıntın mı var, üzgün görünüyorsun
2. İşsizliğin, güçsüzlüğün, tekdüzeliğin, ilginç bir şey bulamamanın yarattığı bunalım; ruhsal yorgunluk, bezginlik, boşluk duygusu: Köyde sıkıntıdan patlıyorum, yapacak hiçbir şey yok.
3. Fiziksel ya da ruhsal bir rahatsızlık: Biraz sıkıntısı var, çok güç nefes alıyor. Sık sık üstüne bir sıkıntı geliyor. Sıkıntı geldi, biraz pencereyi açar mısın?
4. Parasızlığın yol açtığı güç durum: Bu ay çok sıkıntıdayım, bana biraz borç verebilir misin? Büyük para kaybına uğramak onu sıkıntıya soktu. Sıkıntıya düşmek.
5. Bir kimsenin, bir şeyin insana yüklediği ağırlık, yük; verdiği hoşnutsuzluk: Bir kimseye sıkıntı vermek. Sıkıntı olmak.
6. Sıkıntı basmak, canı çok sıkılmak, içi daralmak: Bu saatlerde sıkıntı basar, ne yapacağını bilmezdi. || Sıkıntı çekmek, güç koşullar içinde ya da yoksul yaşamak: Çocukluğunda çok sıkıntı çekmişti.

—Tip. Kalp sıkıntısı, solunum sıkıntısı, kalbin ve solunum sisteminin akut işlev yetersizliği.