RANDEVU a. (fr. rendez-vous).
1. Aynı saatte, aynı yerde olmayı kararlaştıran iki ya da daha çok kimse arasında önceden düşünülen buluşma: Bir randevusu olmak, bir kimseyle bir randevusu olmak. Randevu vermek. Bir randevu kararlaştırmak. iş randevusu. Bir işi görüşmek üzere randevu almak.
2. Buluşulacak yeç: randevu yeri: Randevuya erken gelmek.
3. Randevu evi -RANDEVUEVİ.
Kaynak: Büyük Larousse