PERKÜSYON a. (fr. percussion'dan). Tıp.
1. Vücudun bir bölgesine vurarak ortaya çıkan sesi dinleme esasına dayanan klinik araştırma yöntemi.
2. Doğrudan perküsyon, doğrudan hastanın bedenine vurularak uygulanan perküsyon. || Dolaylı perküsyon, araya yabancı bir cisim (genellikle hekimin parmağı) konarak uygulanan perküsyon. (Perküsyonla elde edilen dinleme farkları çok çeşitlidir; bunlara sonorite, submatite, matite, timpanizm, vb. gibi adlar verilir. Perküsyon en çok akciğer ve karın muayenesinde, sıvı toplanmalarını ortaya çıkarmak için kullanılır.)