OPUS a. ("yapıt” anlamındaiat. söze.). Müz.
1. Müzik yapıtı.
2. Sonuna eklenen bir sayıyla, bir yapıtın, bestecisinin kaçıncı bestesi olduğunu belirten terim. (Çoğunlukla op. diye kısaltılır.)
—Mim. ve inş. Duvar örgüsü. || Opus incertum, moloz taşlar ve düzensiz karolarla öğeler arasında büyük boşluklar bırakılmadan örülen duvar. || Opus reticulatum, çapraz yerleştirilmiş kare moloz taşlardan oluşan duvar kaplaması. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. Mim. ve inş. Yalancı opus reticulatumda (İ.Û. 100’e doğr., Roma'da ve Latium’da) moloz taşlar küçük, gelişigüzeldir. Tam opus reticulatumda (Sulla'dan başlayarak) öğeler (cubilia ya da tesserae) 45°’lik eğik çizgiler oluşturur. Augustus döneminde duvar her zaman sıvanmakla birlikte örgü büyük bir özenle yapılır. Domitianus döneminde, almaşık sıralarla opus mixtum‘a ve köşelerde tuğla kullanılır. Bu tür kaplama roman dönemi başlarında yeniden kullanılmıştır.
Kaynak: Büyük Larousse
