NAĞME a. (ar. nağme).
1. EZGİ'nin eşanlamlısı.
2. Kulağa hoş gelen ses ya da söz dizisi; ezgi: Kuşların nağmeleri.
3. Nazlanmak için söylenen yapmacık söz; Artık bu nağmelere kimse kanmıyor.
4. Nağme yapmak, bir şeyi hiç önemsemi- yormuşçasına anlatmak; bildiği bir şeyi bilmezden gelmek; bir kimseyi, gerçekle ilgisi olmayan, ama hoşuna gidecek şeyler söyleyerek kandırmaya çalışmak. || Nağmeyi değiştirmek, tutumunu yumuşatmak, alttan almak.
—Esk. Nağme-ger, nağme-han, nağme -hiz, nağme-kâr, nağme-keş, nağme -perdaz, nağme-saz, nağme-sera, nağme -zen, şarkı söyleyen, güzel ve uyumlu sesler çıkaran.
Kaynak: Büyük Larousse