MİMİK a. (fr. mimiçue, lat. mimicus; yun. mimikostan).
1. Yüz ifadesini değiştirerek belli bir duyguyu ya da düşünceyi iletme.
2. Konuşmayla birlikte ya da konuşmanın yerine düşünceyi el kol. vücut hareketleriyle ya da yüz ifadesini değiştirerek belirtme.

—Koregr. Klasik dansta kullanılan, jestlere, yüz ifadelerine ya da hareketlerine dayalı anlatım yöntemi. (Eylem balesi ya da bale-pantomimde mimiğe, seyirci için yeterince anlaşılır olmayan kimi durumlara açıklık kazandırmak amacıyla başvurulur.)