MİNDER a. (ar. mindef).
1. Üstüne oturmak ya da yaslanmak için kullanılan içi yumuşak bir maddeyle doldurulmuş, kumaş, deri vb. ile kaplı şilte ya da yastık.
2. Minder altı etmek, bir işi ele almayıp unutturmaya çalışmak, hasır altı etmek. |] Minder çürütmek, işsiz güçsüz oturarak günlerini geçirmek; konuk olarak gidilen yerden uzun süre ayrılmamak,

—Esk. sey. oy. Minder tuhafı, toplu yerlerde halka eğlendirici öyküler anlatan kimse, meddah.

—Kur. tar. Mindere çıkmak, bir devlet dairesinde kâtiplik türünden küçük bir görev almak. || Mindere geçmek, devlet dairelerinde ufak bir görevden daha büyüğüne atanmak.

—Spor. Serbest ve grekoromen güreşte karşılaşma alanı. (9 m çapında bir daire, çevresinde 1,20-1,50 m genişliğinde bir "koruma alanı ", tam ortada kırmızı bant haiıııde belirlenmiş 1 m genişliğinde bir halkadan oluşur.) || Minder güreşi, minder üzerinde olimpik ölçülere göre yapılan serbest ve grekoromen güreşler. || Minder hakemi, minder güreşlerinde karşılaşmayı minderden yöneten hakem. || Minderden kaçmak, güreşte rakibin karşısına çıkmamak.

—Atak güreşmeyip kaçamak güreşmek.

—Puan vermemek ve yapılan bir oyunu bozup etkisiz kılmak için minder dışına çıkmaya çalışmak.