MUTAF sıf. (ar. /(aftan mutaf). Esk. Etrafında dönülen, tavaf olunan, çevresinde dolaşılan.

MUTAF a. (fars. müy, kıl ve tâften, bükmekten müy-tab> mutaf). Esk.
1. Keçi kılından dokunmuş ya da örülmüş hayvan çulu, yem torbası vb. şey.
2. Keçi kılından yem torbası, çul vb. eşya dokuyan ya da satan kimse.