LAMA a. (fr. lame'dan).
1. Metalden ya da sert malzemeden, yassı ve dar biçimli parça.
2. Kimi aygıt ya da takımların kesmeye, biçmeye, tıraşlamaya, kazımaya yarayan ve genellikle metal olan bölümü.

—Al. tak. Testere laması, ahşap, taş, metal vb. işlemede kullanılan her tür testerenin kesme takımını oluşturan, üzerine diş açılmış çelik lama.

—Elektrotekn. Kolektör laması, bir döner makine kolektöründe, rotor sargısının ardışık iki bölümünün ortak ucuna bağlı iletken öğe.

—işlem. Delik işleme laması (bıçağı), bir raybanın ya da bara milinin doğurucusuna tespit edilen ve silindirsel iç çapları boyutlamada kullanılan takım.

—Metalürj. Dikdörtgen kesitli, çok yassı, en az 150 mm eninde ve kalınlığı eninin dörtte birinden biraz fazla (maksimum 40 mm) olan demir-çelik sanayisi yarı ürünü. || Dikdörtgen kesitli, eni 5 mm (dahil) ile 200 mm (hariç) arasında olan ve kalınlığı enine bağlı olarak 3 ile 6 mm arasında değişen yassı ürün.

—Tekst. Kenar laması, bir dokuma tezgâhında, tarağın kenarlarında yer alan parça.