FAKİR
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. sf. Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, zengin karşıtı:
En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir.” -F. R. Atay.
2. Olması gerekenden az:
Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem.” -M. Yesari.
3. Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş.
4. mec. Zavallı, kimsesiz:
Hey gidi kahpe felek, gençliklerine doymadan gitti fakirler.” H. Taner.
5. mec. ve esk. Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san:
Fakir dün ziyaretinize geldimse de bulamadım.” -Şemsettin Sami.
