Karadeniz Bölgesi
halkının büyük çoğunluğu geçimini topraktan sağlar. Bölge tarımının kendine özgü bazı özellikleri vardır. Öteki bölgelerde egemen tahıl türü olan buğday, bu bölgenin kıyı kesiminde yerini mısıra bırakır. 1989’da Türkiye mısır üretiminin beşte ikisi Karadeniz Bölgesi’nde gerçekleştirilmiştir. Kıyı dağlarının
gerisindeki ovalarda ise daha çok buğday elalir. Bölgede önemli miktarda arpa da yetiştirilir. Kızılırmak ve Yeşilırmak deltaları ile Gökırmak Vadisinin Boyabat kesimi ve Devrez Vadisinin Tosya kesiminde pirinç yetiştirilir. Baklagiller ekiminde ilk sırayı fasulye, sanayi bitkilerinde ise şeker pancarı alır.
Eskiden başta Samsun olmak üzere Tokat ve Amasya’da yaygın olan tütün üretimi giderek gerilemektedir. Bölgede yetiştirilen öteki önemli ürünler patates, soğan, ayçiçeği ve kendirdir. 1989’da Türkiye patates üretiminin beşte birinden fazlası Karadeniz Bölgesi’nde gerçekleştirilmiştir.
Hayvancılık
Bölgede hayvancılık faaliyeti önemli bir ekonomik etkinliktir. Kıyı kesiminde bitki örtüsünün gür olması, yüksek dağ çayırlarının bulunması ve arazinin engebeli olması ve nemli iklim nedeniyle büyükbaş hayvancılık yapılır.Türkiye’nin öteki bölgelerinde koyun sayısı sığır sayısının iki katına ulaşmasına karşın, Karadeniz Bölgesi’nde sığır varlığı daha çoktur (1984). Eskiden bölgenin başlıca hayvansal ürünü, büyük kentlerde aranan ve önemli ölçüde tüketilen, ama bitkisel yağ kullanımının yaygınlaşmasından sonra önemini yitiren Vakfıkebir yağıydı. Tavukçuluk ve arıcılık, hayvancılığın önemli dallarıdır. Bölgenin kıyı kesiminde balıkçılık önemli bir geçim kaynağıdır. Ülke balık üretiminin büyük bölümünü bölge karşılar; başlıca deniz ürünü hamsidir.
