Yazımızın Devamı...
Yine de Nureddin Hoca, onu kararından döndürmek için çalıştı. Sonunda başaramayacığını anlayıp İstanbul'un yolunu tuttu. İçinde bir alevin yalımı dolanıyor, bir yandan "Ah bu günleri de mi görecektim!" diye eseflenirken, öte yandan "Padişah dediğin niyet tutup, niyetinde sebat etmeli; Selim'de bu haslet görünür, umulur ki saltanat ona nasip ola." diy düşünüyordu. Selim'in söylediklerini bir hayli yumuşatıp padişaha nakledecekti; ama yumuşatılmışı bile demir leblebi olduğundan bazı paşalar üst üste yutkunmak zorunda kalacak, padişahı oğlunun üzerine gitmeye zorlayacaklardı:
"El öpmeye gelirim." der; lakin el öpmeye orduyla mı gelinir? Maksadı bellidir. Gayri istediği tahttır. Üzerine varmakta gecikilirse devlet fesada boğulabilir. Tez davranıla!"
Önce şehzade Selim'in üzerine Rumeli Beylerbeyi Hasan Paşa gönderildi, ama ya kahraman şehzadeyle savaşmaya çekindiğinden yahut kardeşin kardeşi kırmasına gönlü el vermediğinden, paşa, Edirne'ye çekildi. Oğlunun üzerine bizzat padişah yürüyecekti. Hicaran sayfası açılıyordu.
Devam Edecek... (Yine Hicran)
