DESTAN
1. ,n, efsane ile tarihin kahramanı ya da önemli bir tarihsel olayı övüp yücelten uzun manzume. (Eşanl. EPOPE.) [Bk. ansikl. böl.]
2. Türk halk edebiyatında koşmayı andıran, ancak dörtlük sayısı konuya göre istenildiği kadar artabilen tür. (Bk. ansikl. böl.)
3. Klasik destandan esinlenilerek çağdaş toplumları, insanın sorunlarını, serüvenlerini konu edinen tür. (F.H. Dağlarca: Çakırın destanı [1945], Üç şehitler destanı [1949] vb.)
4. Olağanüstü kahramanlık, kahramanlıklar dizisi: Kurtuluş savaşı köylüsü, kentlisiyle türk halkının destanıdır.
5. Uzatılmış söz.
6. Esk. Hile, düzen.
7. Destan gibi, çok uzun mektuplar için kullanılır. || Destan yaratmak.destan yazmak, olağanüstü kahramanlıklar göstermek.
—Esk. Destan-serd, meddah, destan okuyan. || Destan-zen, saz şairi; müzisyen.
Kaynak: Büyük Larousse
BAKINIZ Son düzenleyen perlina; 5 Nisan 2017 00:28
