Ayrilik üstüne
Tam gögsünüzün ortasinda bir yeriniz aciyacak...
Evinizin sizi içine sigdiramayacak kadar dar oldugunu farkedeceksiniz...
Sokaga firlayacaksiniz... Sokaklar da dar gelecek...
Tipki vücudunuzun yüreginize dar geldigi gibi...
Ne denizin mavisi acacak icinizi, ne piril piril gökyüzü..
Kendinizi tasiyamayacak kadar cok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar kücüleceksiniz...
Birileri size bir seyler anlatacak durmadan...
"Önemli olan saglik."
"Yasamak güzel."
"Bosver, her sey unutulur."
Siz hic birini duymayacaksiniz...
Gözyaslarinizdan etrafi göremez hale geleceksiniz.
O'ndan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarinda ölmek
isteyecek kadar cok seveceksiniz...
Hep ondan bahsetmek isteyeceksiniz...
''Ölüme care bulundu'' ya da ''Yarin kiyamet kopacakmis'' deseler basinizi
kaldirip ''Ne dedin?'' diye sormayacaksiniz...
Yalniz kalmak isteyeceksiniz...
Hem de kalabaliklarin arasinda kaybolmak... Ikisi de yetmeyecek.
Gecmisi düsüneceksiniz... Neredeyse dakika dakika, Ama kötüleri atlayarak!
Onunla gectiginiz yerlerden gecmek isteyeceksiniz, Gittiginiz yerlere gitmek...
Bu size hic iyi gelmeyecek... Ama bile bile yapacaksiniz.
Biri size icinizdeki aciyi söküp atabilecegini söylese, kacacaksiniz...
Aslinda kurtulmak istediginiz halde, o aciyi yasamak için direneceksiniz.
Hayatinizin geri kalanini onu düsünerek gecirmek isteyeceksiniz...
Aksini iddia edenlerden nefret edeceksiniz...
Herkesi ona benzetip, Kimseyi onun yerine koyamayacaksiniz...
Hic bir sey oyalamayacak sizi, Ilaclara siginacaksiniz...
Birkaç saat kafanizi bulandiran ama asla onu unutturmayan...
Sadece bir müddet buzlu camin arkasindan seyrettiren...
Bütün sarkilar sizin icin yazilmis gibi gelecek...
Bogaziniz dügümlenecek, dinleyemeyeceksiniz...
Uyumak zor, uyanmak kolay olacak, Sabahi iple cekeceksiniz...
Bazen de ''Hic günes dogmasa'' diyeceksiniz.
Ne geceler rahatlatacak sizi ne gündüzler...
Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksiniz...
Belki civi civiyi söker diye can havliyle önünüze cikana sarilmak
isteyeceksiniz, Nafile...
Düsüncesi bile tahammül edilmez gelecek...
Rüyalar göreceksiniz, gercek olmasini istediginiz...
Her sicrayarak uyandiginizda onun adini söylediginizi fark edeceksiniz...
Telefonun calmasini bekleyeceksiniz...
Aramayacagini bile bile...
Her caldiginda yüreginiz agziniza gelecek...
Aglamakli konusacaksiniz arayanlarla...
Yüreginiz burkulacak...
Caniniz yanacak..
Bir daha sevmemeye yemin edeceksiniz.
Hayata dair hiçbir sey yapmak gelmeyecek içinizden...
Onun sesini bir kez daha duymak için yanip tutusacaksiniz...
Defalarca aradigi günlerin kiymetini bilmediginiz icin kendinizden nefret edeceksiniz..
Yasadiginiz sehri terk etmek isteyeceksiniz...
Onunla hic bir aninizin olmadigi bir yerlere gidip yerlesmek...
Ama bir umut... Onunla bir gün bir yerde karsilasma umudu...
Bu umut sizi gitmekten alikoyacak...
Gel gitler icinde yasayacaksiniz... Buna yasamak denirse...
GeniouS'iS / 27.01.2003
