Tiberius

M.Ö. 6'da, tam da doğunun komutasını kabul ederek Roma'daki en güçlü ikinci kişi olmanın eşiğindeyken Tiberius ani bir kararla siyaseti bıraktığını ilan ederek Rodos adasına çekildi. Tiberius'un böyle bir karar almasının nedenleri pek açık değildir. Tarihçiler, bunu Augustus'un evlat edindiği torunları Gaius ve Lucius'un da Tiberius ve Drusus'un daha evvel geçtikleri benzer siyasi süreçlerden geçiyor olmaları ile ilişkilendirirler. Böylece Tiberius geçici bir çözüm olacak ve iktidarı sadece Lucius ve Gaius yasal yaşa gelinceye kadar elinde tutacak, sonra da bir kenara atılacaktı. Ayrıca mutsuz bir evlilik yaptığı karısı Julia'nın davranışları da bu kararı üzerinde etkili olmuş olabilir; gerçekten de Tacitus bunu Tiberius'un Rodos'a gitmesinin intima causası yani en temel nedeni olarak tanımlar ve hareketini tam olarak Julia'ya olan nefretine ve Vipsania'ya olan özlemine bağlar. Tiberius kendini iğrendiği, Forum'daki maceralarıyla onu utandıran ve aşık olduğu kadını görmesini yasaklayan bir kadınla evli bulmuştu.Tiberius'un bu davranışının arkasındaki güdüleri her ne olursa olsun, bu Augustus'un veraset planlarını neredeyse suya düşürdü. Gaius Caesar ve Lucius Caesar henüz onlu yaşlarının başlarındaydılar ve 57 yaşında olan Augustus'un hemen yerine geçebilecek bir varisi yoktu. Augustus'un ölümünün ardından barışçıl bir iktidar devir tesliminin garantisi olmadığı gibi princeps'in devamı için şart olan Augustus'un ailesinin ve dolayısıyla da ailesinin müttefiklerinin iktidarda kalmalarının bir garantisi de yoktu.

İmparatorluk Dönemi

“İdamlar şimdi artık onun gazabı için bir uyarıcı haline gelmişti ve Sejanus'un planına katıldığı suçlamasıyla hapiste yatan herkesin öldürülmesini emretti. Hapistekiler, yani her yaş ve cinsiyetten, ünlü ya da hiç tanınmayan, tek tek ya da grup olarak öldürülenlerin sayısı belirsizdi. Akrabaları ya da arkadaşlarının onlara yaklaşması, onların ardından ağlamaları ya da uzun süre göz temasında bulunmalarına izin verilmiyordu. Etrafta dolaşan casuslar, yas tutanların üzüntülerini not alıyor ve çürümüş cesetleri Tiber nehrine atılana kadar takip ederek kimsenin onları yakmasına ya da onlara dokunmasına izin vermiyorlardı. Dehşetin gücü, kardeşlik ve arkadaşlık duygularını tamamen bastırmış ve gaddarlığın artmasıyla merhamet bir tarafa itilmişti.”

Mirası

“Karakterinin de farklı dönemleri vardır. Augustus zamanında özel bir vatandaş yahut yüksek görevliyken, hayatının parlak ve itibarlı zamanlarıydı; Germanicus ve Drusus hayatta olduğu sürece kurnazca erdem sahibi birisi tavırları takındığı zamanlardı. Yine annesi hayattayken iyi ve kötünün bir bileşimiydi; Sejanus'u severken ya da ondan korkarken ise zalimliğiyle adı kötüye çıkmış olmasına karşın ahlaksızlıklarını saklamıştı. Nihayet, korku ve utanma duygusundan sıyrılınca kendi heves ve düşkünlüklerine meyletmiş, her türlü ahlâksızlığa ve rezalete bulaşmıştır.”