Arama

II. Aleksandr

Güncelleme: 30 Mayıs 2015 Gösterim: 2.587 Cevap: 1
_EKSELANS_ - avatarı
_EKSELANS_
Kayıtlı Üye
23 Mart 2013       Mesaj #1
_EKSELANS_ - avatarı
Kayıtlı Üye
II. Aleksandr (Rusya)
MsXLabs.org & Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar

220px Tsar Alexander II  6

Hüküm süresi 3 Mart 1855-1 Mart 1881
Taç giymesi 7 Eylül 1856
Önce gelen I. Nikolay
Sonra gelen III. Aleksandr
Eş(leri) Marie of Hesse and by Rhine
Çocukları Grand Duchess Alexandra Alexandrovna,Tsarevich Nicholas Alexandrovich,Tsar,Alexander III (Alexandrovich),Grand Duchess Maria Alexandrovna,Grand Duke Vladimir Alexandrovich,Grand Duke Alexei Alexandrovich,Grand Duke Sergei Alexandrovich,Grand Duke Paul Alexandrovich
Hanedan Romanov Hanedanı
Babası I. Nikolay
Annesi Charlotte of Prussia
Doğum 29 Nisan 1818Moskova
Ölüm 13 Mart 1881 (62 yaşında)

Aleksandr Nikolayeviç
(1818 - 1881) 1855 - 1881 arasında hüküm sürmüş Rus çarı. Kapsamlı bir reform programı uygulamış ve 1861'de serfliği kaldırmıştır.
1825'te I. Nikolay adıyla çar olan Garandük Nikolay Pavloviç ile Aleksandra Fyodorovna'nın (evlenmeden önce Prusya prensesi Charlotte) en büyük oğluydu. Çocukluğu ve ilkgençliği otoriter babasının ezici kişiliğinin gölgesinde geçti. Aleksandr, Şubat 1855'te babası ölünce, Kırım Savaşı'nın en şiddetli günlerinin yaşandığı sırada, 36 yaşında tahta çıktı. Savaş, İngiltere ve Fransa gibi ülkelerle karşılaştırıldığında Rusya'nın ne kadar geri olduğunu açık biçimde ortaya koymuştu. Rusların uğradığı yenilgiler, eğitim görmüş Rus seçkinleri arasında, ülkede köklü bir değişiklik yapılması yönünde genel bir istek uyandırdı. Bu isteğin de etkisiyle Aleksandr, modernleşme yoluyla Rusya'yı ileri Batı ülkelerinin düzeyine ulaştırmayı amaçlayan bir dizi reform başlattı.
1856'da Paris'te Rus kamuoyunca koşulları çok ağır bulunan bir barış antlaşması imzaladı. Daha sonra Rusya'nın ulaşım sorununa el attı. Tahta çıktığında ülkedeki sözü edilebilecek tek demiryolu Moskova ile St. Petersburg arasındaydı. Ölümüne kadar geçen 25 yıllık sürede Rusya'daki demiryollarının uzunluğunu 960 km'den 22,525 km'ye çıkardı. Demiryolları yatırımları o güne değin büyük ölçüde feodal bir tarım toplumu olan Rusya'da, her ülkede olduğu gibi, ekonomik yaşamın canlanması sonucunu doğurdu. Anonim Şirketler, bankalar ve kredi kuruluşları gelişmeye başladı. Rusya'nın temel ihraç ürünü olan tahılın pazara ulaşması kolaylaştı.
II. Aleksandr, çıkarları zedelenen toprak sahiplerinin sert muhalefetine karşın, serfliği kaldıran 19 Şubat 1861 tarihli yasanın hazırlanmasına etkin biçimde katıldı. Bu yasayla, o güne kadar taşınabilir mülk durumunda olan on milyonlarca insan, kişi özgürlüğüne kavuştu. Ayrıca uzun bir zaman dilimine yayılan bir programla köylülere az da olsa toprak dağıtıldı. Bu reform çeşitli nedenlerle başarısızlığa uğradıysa da büyük bir psikolojik etki yarattı. Temel amacı ekonomik bakımdan ayakta durabilecek mülk sahibi bir köylü sınıfı yaratmak olan reform, emeğin özgürleştirilmesi yolunda atılmış en büyük adım oldu.
1864 tarihli yargı yasasıyla tarihinde ilk kez Rusya Batılı ülkeleriyle karşılaştırılabilecek bir adalet sistemine kavuştu. Gene 1864 tarihli bir yasayla yerel yönetimleri düzenleyen ve üyeleri seçimle belirlenen zemstvo (yerel meclisler) kuruldu.Zemstvo köy okulları, kırsal kesimde okuryazarlığın kısa sürede artmasına yardımcı oldu. 1874'te her sınıftan genç ilk kez zorunlu askerlik hizmetiyle yükümlü kılındı. Başta Yahudiler ve değişik mezhep üyeleri olmak üzere, dinsel azınlıklar üzerindeki ağır baskıları azaltmış ya da tümüyle kaldırmıştır. Ama bu uygulamalarına bakarak II. Aleksandr'ı liberal olarak nitelemek yanlış olur. Mutlakiyet ilkelerine sıkı sıkı bağlı olan çar, Rusya'nın henüz meşruti ya da temsili bir yönetime hazır olmadığına inanıyordu.
Rus gençleri arasında nihilist öğretilerin yayılması, radikal bildiriler dağıtılması, gizli derneklerin kurulması ve devrimci hareketin başgöstermesi üzerine, hükümet 1862'den sonra bu olaylara gittikçe artan bir polis baskısıyla yanıt vermeye başladı. Bir devrimci gencin Aleksandr'a karşı düzenlediği başarısız suikast girişimi, çarın daha da tutucu bir çizgiye kayma sürecini hızlandırdı. Bu arada giderek gizli polisin başı Pyotr Şuvalov'un etkisine girmeye başladı. Aleksandr'ın aynı dönemde tutkuyla bağlandığı genç Prenses Yekaterina Dolgorukaya'yla ilişkisi aile çevresindeki otoritesinin zayıflamasına yol açtı.

Cartetsar
Çar II. Aleksandr ve eşi Maria, oğulları III. Aleksandr ile


Alex2
II. Aleksandr (Rusya)


Bu koşullarda çar, Slav milliyetçilerinden gelen baskılara karşı direnemedi. 1862 tarihli bir hükümet kararıyla Çerkesya halkının topraklarına silah zoruyla el kondu,Çerkesya'nın Karadeniz kıyılarını ve doğuda,içerideki dağlık Abadzeh yöresi bütününü kapsayan etnik temizlik uygulaması sonucu,1 milyonun üzerinde bir Adıge ya da Çerkes nüfusu Osmanlı topraklarına sığınmak zorunda bırakıldı. Adıge ya da Çerkes toprakları Rus yerleşmecilere, özellikle 1861'de azat edilen toprak kölelerine (serf) tahsis edildi. Ayrıca milliyetçi akımlar sonucu,isteksizce de olsa Osmanlı egemenliği altındaki Slav halklarının savunuculuğunu üstlendi. Sonunda 1877'de Osmanlı Devleti'ne savaş açtı. Rusya'nın kazandığı savaş sonunda, Rus birlikleri Ayastefanos'ta (Yeşilköy) karargah kurdu. Berlin Kongresi'nde Avrupalı devletler, Çarlığın savaş kazançlarını büyük ölçüde sınırlandırsa da, Rusya'nın en önemli kazancı Bulgaristan'ın Osmanlı Devleti'ne karşı özerklik kazanması oldu. Sofya'da heykeli dikilen II. Aleksandr'ı Bulgaristan bugün de kurucuları arasında anmaktadır.
1877'deki göreli askeri başarısızlığın etkileri ve onu takip eden diplomatik başarısızlıkla siyasi durum daha da ağırlaşarak, Rusya'da büyük bir bunalıma yol açtı. 1879'da yeniden canlanan devrimci terörizmin hedefi olarak sayısız suikast girişimi atlattı. 13 Mart 1881'de Halkın İradesi adlı bir terör ürgütünün gerçekleştirdiği bombalı bir suikast sonucunda ağır yaralanarak öldü. II. Aleksandr'ın gerçekleştirdiği reformlar Rusya tarihi için I. Petro ve Lenin'in gerçekleştirdiği reformlar ölçüsünde önemli sayılabilir. II. Aleksandr döneminde Asya'da Rusya'nın genişlemesi hızlandı. 1858 ve 1860'ta Çin'den Primorski Kray'ın alınmas, 1860'ta Rusya'nın Uzakdoğu'daki yönetim merkezi niteliğindeki Vladivostok kentinin kurulması, 1860'larda Kafkaslar'ın kesin olarak ele geçirilmesi ve 1870'lerde Orta Asya'nın (Hive, Buhara ve Türkistan) fethedilmesi, Alaska'nın 1867'de ABD'ye satılmasıyla yitirilen toprklardan çok daha önemli kazançlardı.

Son düzenleyen Jumong; 30 Mayıs 2015 22:27 Sebep: başlık düzeni
Biyografi Konusu: II. Aleksandr nereli hayatı kimdir.
Jumong - avatarı
Jumong
VIP VIP Üye
30 Mayıs 2015       Mesaj #2
Jumong - avatarı
VIP VIP Üye
ALEKSANDR II (Moskova 1818 - Petersburg 1881), Rusya imparatoru (1855 - 1881); Nikolay l'in oğlu. Aleksandr II, kamuoyunun, siyasal ve toplumsal rejimde hiç zaman yitirmeden değişiklik yapılması gerektiğini hissettiği bir sırada tahta çıktı. Kırım savaşı'nda uğranılan yenilgi (eylül 1855‘te Sivastopol’ün düşmesi), Rusya'nın iktisadi geri kalmışlığını ortaya koymuştu; ülkenin askeri zayıflığının temel nedeni olan bu durum, Avrupa topluluğu içindeki üstün yerini yitirmesiyle sonuçlanmıştı (Paris antlaşması, mart 1856). Sansürdeki baskı azalınca 1856 ile 1859 yılları arasında, imparatorluğun sorunlarını tartışan yüze yakın dergi yayımlandı.
1856 yılının mart ayından başlayarak, Aleksandr II, toprak köleliğinin kaldırılacağını kamuoyuna açıkladı ve çeşitli eyaletlerdeki soyluları, öneriler hazırlayacak komiteler kurmakla görevlendirdi (kasım 1857). Öte yandan, N. A. Milyutin tarafından yönetilen içişleri bakanlığının tarım dairesi, eyalet komitelerinin itirazlarına rağmen, en önemli hükümleri 19 şubat (3 mart) 1861 tarihli "Toprak köleliğinden kurtarılmış köylüler için tüzük”te de yer alan bir tasarı hazırladı. Sözkonusu tüzük, toprak kölesi köylünün kişisel bağımlılığını kaldırıyor ve eskiden senyörlerin üstlenmiş olduğu mali ve hukuki yükümlülükleri, geleneksel mir'den doğan "kırsal ko- mün”e bırakıyordu Dolayısıyla tüzük, köylüleri, "toprakla”, başka bir deyişle, köy sınırları ve komüne verilen araziyle birlikte özgür kılıyordu. Kırsal komünlerle eski senyörler arasında yapılan “düzenleyici antlaşmalar", bu toprakların komünler tarafından satın alınabilme koşullarını (devlet, 49 yılda ödenmek koşuluyla kredi açıyordu) ya da yem toprak ilişkilerini (komünler mal sahiplerine borçlu oldukları ödenti ya da angaryalar karşılığında, bırakılan toprakların yararlanma hakkını alıyordu) belirlemek zorundaydı.
Sponsorlu Bağlantılar
Bu reform, toprağı da özgürlüklerini de tam olarak elde edememiş ve düş kırıklığına uğramış köylüler arasında karışıklıklara, soyluların başkaldırısına ve bir bölümü nihilizme yönelmiş aydınların hoşnutsuzluğuna yol açtı. Bu tepkiler sert bir biçimde cezalandırıldı ve 1863-64’te Polonya ayaklanmasının Berg ve Muravyev tarafından kanlı bir biçimde bastırılmasından sonra düzen sağlandı. Zemstvos denilen meclislerin kurulmasıyla reformlara yeniden başlanmış oldu: herkese eşit adalet sağlayan adli reform, eğitim reformu gibi. Zorunlu askerlik hizmetinin de konulmasıyla, bu reformlar 1874'e kadar sürdü. Kişisel özgürlüğe ve toplumsal eşitliğe dayalı modern bir rejime geçişi başlatan bu reformlar, doğmakta olan kapitalizmin Rusya’da da gelişmesini sağladı. Bununla birlikte bu reformlar en dar anlamda uygulandı, özellikle, 1866'da çara yapılan başarısız bir suikasttan sonra, çarın çevresindeki gerici eğilimler ağır basmaya başladı (eğitim bakanı D. A. Tolstoy'u ve polisten sorumlu III. şubenin başına getirilen P. A. Şuvalov’u özellikle anmak gerekir). Aleksandr II, etkin bir dış siyasetle, milliyetçi ve panslavist çevrelere yaklaştı. Gorçakov Avusturya'ya ve daha sonra Fransa’ya karşı Bismarck’ın siyasetim destekledi (1870-71). Böylece, Rusya Karadeniz'de hareket özgürlüğünü yeniden elde etti. Kafkasya'da (1859'da Şeyh Şamıl'in teslim olması), Uzakdoğu'da (Aihun (1858) ve Pekin [1860] antlaşmalarıyla Amur ve Osuri yöreleri Rusya'ya bırakıldı) ve Orta Asya’ da (1867 de rus Türkistanı'nın kuruluşu) yeni topraklar elde eden Rusya genişlemeye devam etti. Türk-Rus savaşı (1877 -78), büyük kayıplara yol açan Balkan seferlerinden sonra Ayastefanos antlaşmasıyla sona erdi (mart 1878), ancak kısa bir süre sonra bu antlaşma Berlin'de yeniden ele alındı. Berlin kongresinden sonra gururları kırılan mılleyetçilerin öfkesi, liberallerin kışkırtmaları ve özellikle de A. i. Jeliyabov ve S. L. Perovskaya ile düzenli bir biçim kazanan terörist eylemler, 1878 ile 1881 yılları arasında yeni bir rejim bunalımına yol açtı.
70'li yıllarda halkçı akım gelişti; bu eğilim bir yandan 1874 yazında öğrencilerin düzenledikleri "halka yürüyüş" gösterisiyle, bir yandan da Toprak ve özgürlük derneğinin kurulmasıyla (1876) kendini gösterdi; bu dernek de, biri halk içinde kışkırtma etkinlikleri sürdürmekten yana (Kara bölüşüm), öbürü de terör yanlısı (Halkın özgürlüğü) iki gruba bölündü. Birkaç suikast girişiminden kurtulan Aleksandr II (şubat ve kasım 1879, şubat 1880), reform hareketine yeniden başlanması için Loris-Melıkov’u görevlendirdi. Loris - Melikov bir yandan var gücüyle devrimcilerle mücadele etti, bir yandan da zemstvos ve kent temsilcilerinden oluşan bir danışma kurulu oluşturulmasını önerdi. Aleksandr II tasarıyı kabul etti ve aynı gün S. L. Perovskaya'nın yönettiği bir suikastta öldü.

Kaynak: MsXLabs & Büyük L.

🌘 🚀

Benzer Konular

22 Ağustos 2012 / HipHopRocK Siyaset ww
2 Haziran 2008 / KisukE UraharA Spor ww
23 Ekim 2015 / ThinkerBeLL Müzik ww
19 Mart 2010 / _KleopatrA_ Bilim ww
30 Mayıs 2015 / Jumong Siyaset ww