
TURATİ (Filippo). İtalyan siyaset adamı (Canzo 1857 - Paris 1932). Flukuk doktoru, önce ütopik sosyalizmin, sonra Benoît Malon'un ve en sonunda da, 1884’te eşi olan Anna Kuliscioff aracılığıyla, marxçılığın etkisinde kaldı. 1891’de Critica sociale dergisini kurdu ve 1912’ye kadar İtalyan sosyalist partisi'nin başlıca önderlerinden biri oldu. 1896’da Milano’da milletvekili seçilen Turati, 1898’de tutuklandı, 12 yıla mahkûm edildi, ancak bir yıl sonra serbest bırakıldı. Sosyalist parti’nin içinde bu dönemde E. Ferri’nin aşırılığıyla, F. Turati’nin reformcu ılımlılığı arasında bir muhalefet baş gösterdi. Turati’nin parti programı onu liberal lider Giolitti’ye yaklaştırdı. Turati genel seçimlerin yapılması için bir kampanya başlattı. Devrimci sendikacılarla partisinin sol kanat üyeleri, onu, kuzey işçilerinin çıkarları, yararına Mezzogiorno proleterlerinin çıkarlarını ihmal etmekle suçladılar. 1911’de, Libya savaşı’na karşı çıktı ve Birinci Dünya savaşı sırasında, İtalya’nın tarafsız kalmasını savundu. 1919-1921’de, Sosyalist parti’nin Komünist entemasyonal’e katılmasına muhalefet etti ve faşizme ahlak açısından karşı koymayı savundu. 1922 ekiminde Sosyalist partiden ihraç edilince, Birleşik sosyalist parti’yi kurdu. Matteotti’nin katledilmesinden (1924) ve A. Kuliscioffun ölümünden sonra, Korsika’ ya ve daha sonra da Paris’e çekildi (1925). Özellikle adalet ve özgürlük grubuyla temas halinde bulunarak, faşizme karşı çok sayıda yazı yayımladı. Başlıca yapıtları: İl delitto ela questione sociale (Suç ve toplumsal sorun) [1883], Le vie maestre del sociahsmo (Sosyalizmin ana yolları) [1921], Garibaldi uomo del popolo (Halk adamı Garibaldi) [1949], Lorganizzazione sodalista (Sosyalist örgütlenme) [1951]
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
Biyografi Konusu: Filippo Turati nereli hayatı kimdir.