Ömer Bedrettin Uşaklı
Anadolu’nun doğal görünümlerini, bireysel duygulanışları içli bir duyarlılıkla yansıtan Türk şair. 1904 yılında Uşak’ta doğdu, 23 Şubat 1946′da İstanbul’da hayatını kaybetti. İlk şiirlerini yükseköğrenimi esnasında Milli Mecmua’da yayımlandı.1927′de Mülkiye Mektebi’nden mezun oldu.Bursa’da maiyet memuru olarak staj yaptı.Mudanya kaymakam yardımcılığına atandı. Ardından farklı ilçelerin kaymakamlıklarında bir süre de Artvin vali vekilliğinde bulundu. 1938-1943 arasında mülkiye müfettişliği yaptı. 7. dönem Kütahya milletvekili olarak meclise girdi.
Anadolu’da görev yaptığı dönemde tanıdığı yöreler, kişisel izlenim ve gözlemleri şiirinin duygu ve düşünce kaynağını oluşturmuştur.Doğayı izlenimci bir gözle, ülke gerçeklerini ve bireysel duygulanışları içli bir duyarlığın sezgileriyle ve kişisel bir bakışla, şiirinde yansıtmıştır.Anadolu’dan değişik,canlı görünümler çizmiştir.
Kullandığı simgeler ve yaptığı betimlemelerle “hayal”i ön planda tutmuştur. Doğa, gurbet, deniz, ölüm ve özlem, şiirlerinin ana temalarıdır.Hece ölçüsü geleneğine bağlı kalmıştır. Giderek öz bakımdan, bu geleneğin öncüleri olan Faruk Nafiz Çamlıbel ve O.Seyfi Orhon’un etkilerinden arınmış, çağdaş Fransız şiirinin yapı özelliklerinden yararlanmıştır.
*Sarıkız Mermerleri
*Deniz Sarhoşları (1926, değiştirilmiş ikinci basım 1929)
*Yayla Dumanı (1934)
*Sarıkız Mermerleri (1940)
*Yayla Dumanı (1945, seçme şiirler, önceki kitabının ismiyle)
*Bütün Eserleri (1988, İnci Enginün tarafından derlendi)
Yayla Dumanı
Gümüş bir dumanla kapandı her yer;
Yer ve gök bu akşam yayla dumanı;
Sürüler, çimenler, sarı çiçekler,
Beyaz kar, yeşil çam yayla dumanı!
Ben de duman olsam senin yerine,
Dağılsam dağların şu mahşerine;
Güzelin saçına ve gözlerine
Ben girsem, ben dolsam yayla dumanı!
Beni içerine aldın dağ gibi,
Doldun gözlerime bir rüya gibi;
Bende güneş gibi, yüce dağ gibi
İçinde kaybolsam yayla dumanı!