istisna Ar. isti²n¥¢
a. (istisna

1. Bir kimse veya bir şeyi benzerlerinden ayrı tutma. 2. Genelden ayrı, kural dışı olma, ayrıklık. 3. Ayrı tutulan kimse veya şey.
Güncel Türkçe Sözlük
--------------------------------------------------------------------------------
istisna
bk. vergi istisnası
BSTS / İktisat Terimleri Sözlüğü 2004
--------------------------------------------------------------------------------
istisnâ
ayrık tutma (bk. müstesnâ).
BSTS / Medeni Hukuk Terimleri Sözlüğü 1966balds