Ebeveynler ve Çocuklar - Sayfa 21

Aileler boşanma kararı aldıklarında çocuklarının kötü etkilenmesinden kaçınmak adına onlarla konuşmayıp hiçbir şey olmamış gibi bir ebeveynin evi terk etmesi sonra da çocuğa hiçbir açıklama yapılmaması kesinlikle yanlış bir görüştür. Eğer çocukların boşanmadan kötü etkilenmesine engel olunmak isteniyorsa çocukla açık açık konuşulmalı, aksi taktirde çocuk kendini güvensiz ve değersiz hissedecektir. Öncelikle anne ve baba çocuğa boşanmak istediklerini, boşanmanın tam olarak ne demek olduğunu açıklamalıdırlar. Yani; artık evli veya sevgili olmayacaklarını, ayrı evlerde yaşayacaklarını söylemeleri gerekir. En önemli nokta, artık evli olmasalar bile ikisinin de çocuğun anne ve babası olmaya ve ikisinin de onu çok sevmeye devam edeceklerini belirtmeleri şarttır. Ayrıca çoğu çocuk ebeveynlerinin boşanmasından kendini sorumlu tutar. Bu yüzden aileler çocuklarıyla boşanma konusunu konuşurken onun hiçbir suçu olmadığını ve boşanma kararını anlaşamadıkları, kavga ettikleri için aldıklarını belirtmeleri gerekir. Boşanma nedenini ayrıntılar olmadan, fakat gerçekleri saklamadan anlatmak ta çocuğun kafasında soru işaretleri olmaması ve endişelerinin artmaması açısından önemlidir. Ancak bunu yaparken hiç bir ebeveyn bir diğerini suçlamamalıdır. Örneğin “baban başka birisiyle olmayı tercih etti” veya “annen başka bir hayat kurmak istiyor, artık beni sevmiyor” gibi açıklamalar çocuğu bir taraf tutmaya iter. Çocuğun gelişimini düzgün tamamlamasında hem anne hem babayla olan iletişimi oldukça büyük rol oynar. Çocuğun annesinden öğreneceği ve hayatına katabileceği şeyler babasından öğrenecekleriyle aynı değildir. Bu yüzden ikisiyle de sağlıklı iletişimi olmalı ve ebeveynler de taraf tutulmasına engel olmalıdır.

Bir başka önemli nokta da çocukla boşanma kararının paylaşılış biçimidir. Konuşma yapılırken hem anne hem baba aktif ve eşit bir biçimde konuşmalıdır. Eğer sadece bir taraf konuşursa çocuk konuşan tarafı boşanmaya istekli görür ve onu suçlar. Boşanma kararının ortak karar olduğunu iki taraf ta tutarlı ve birbirini destekler şekilde bir şekilde konuşarak çocuğa göstermiş olur. Ayrıca çocukla bu konu konuşurken iki ebeveynin de üzgün gözükmemesi, kararlı gözükmesi şarttır. Aileler durumu açıklarken gözleri doluysa çocuğun tepkisi de bu yönde olacaktır. Bu nedenle aileler üzülüyorsa da bu konuyu konuşurlarken çocuklarına yansıtmamaları gerekir.

Çocuk boşanma kararını duyunca kendini güvensiz hissedebilir ve paniğe kapılır. Bunun için çocuğun düzeninin değişmemesi, eski hayatına devam edebilme olanaklarının artırılması iyi olacaktır. Örneğin oturduğu ev, okuduğu okul, çevresi, vs.. değişmemesi çocuk için en sağlıklısıdır. Evden giden ebeveynle de istediği zaman görüşüp konuşabileceği de açıkça belirtilmelidir. Sonuçta da anne ve baba çocukla ayrı zamanlarında hiçbir zaman karşı tarafı kötülememeli ve çocuğun özel günlerinde ikisinin birden çocuğun yanında olması gerekir. Anne babanın çocuğun ihtiyaçlarını karşıladıkları, düzenini bozmamaları, iletişimlerini sağlam kurdukları ve ebeveynlerin ayrıyken mutlu gözüktükleri taktirde çocuk boşanma durumu ile sağlıklı bir biçimde başa çıkacaktır. Unutulmamalı ki her aile boşanabilir ama çocuklarını anne ve babası olmaya devam eder. Bunu çocuğa her zaman hissettirmeli, çocuk her zaman sevildiğini bilmeli ve boşanma kararında sorumlu kişi olmadıklarının üstüne basılmalıdır.

Derleyen: Deniz Dirin - Sorularla Psikolojim