İmparator I. Maximilian'ın İnfazı
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Her zaman heyecanlı bir cumhuriyetçi olan Manet için genç aristokratın öldürülüş biçimi tam bir hayal kırıklığıydı. Bir seneden uzun bir süre boyunca, bu olayı betimlemek üzerinde çalıştı ve o dönemde üç büyük tablo ve bir tane taşbaskı yaptı. En sonunda büyük tepkiyle karşılaşan eserini bitirdi. Manet, imparatorluğun düşüşü sonrasında bile bu eserlerini Fransa'da satamadı. Tabloyu bir süre kendi evinde sergiledi.
Ressamın 1883 yılında vefat etmesinin ardından, ilk çizdiği eser Boston'a, en büyük tuval Londra'ya, üçüncü çalışması ise Kopenhag'a gönderildi. 1868'de tamamlanan son tablo ise Almanlar tarafından 1909 yılında satın alındı ve Mannheim Müzesi'nde sergilendi. Tablo halen bu müzede sergilenmektedir.
Tarihçe
Tabloda, Maximilian ile birlikte idam edilmekte olan iki adamı daha vardır. Bunlar general Tomás Mejía (kahverengi ten renginden ayırt edilebilir) ve eski başkan ve general olan Miguel Miramón. III. Napolyon, 1867 yılında askerlerini Meksika'dan çekmeye karar verince, Maximilian Fransız kuvvetleri ile birlikte ülkeyi terk etmeyi reddetti. 72 gün sonra Cumhuriyetçiler'in ordusu, Maximilian'ın kaldığı Querétaro kasabasını işgal ettiler ve bir manastırda kalmakta olan imparatoru tutukladılar. Mahkemeye çıkartılan eski imparatora ölüm cezası verildi. Avrupa'daki destekçilerinin çabası sonuç vermeyince, Maximilian 15 Mayıs 1867'de idam edildi.
Etkilendikleri
Manet bu tablosunda İspanyol ressam Francisco Goya'nın Madrid'de 3 Mayıs 1808 isimli tablosundan etkilendi. Manet de tıpkı Goya gibi bir savaş sahnesi çizdi ve tıpkı onun gibi Fransız askerlerini infaz mangası oluşturmuşken betimledi. İki ressam da manga ve kurbanlar arasındaki mesafeyi gerçek hayata çok kısa bırakmışlardı. Manet'nin Madrid'de 3 Mayıs'ı Madrid'i ziyareti sırasında gördüğü düşünülmektedir.
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sponsorlu Bağlantılar
- Sanatçı: Édouard Manet
- Yıl: 1868
- Tür: Yağlıboya
- Boyutlar: 252 cm × 305 cm (−-99 in × −-120 in)
- Konum: Kunsthalle Mannheim, Mannheim
Her zaman heyecanlı bir cumhuriyetçi olan Manet için genç aristokratın öldürülüş biçimi tam bir hayal kırıklığıydı. Bir seneden uzun bir süre boyunca, bu olayı betimlemek üzerinde çalıştı ve o dönemde üç büyük tablo ve bir tane taşbaskı yaptı. En sonunda büyük tepkiyle karşılaşan eserini bitirdi. Manet, imparatorluğun düşüşü sonrasında bile bu eserlerini Fransa'da satamadı. Tabloyu bir süre kendi evinde sergiledi.
Ressamın 1883 yılında vefat etmesinin ardından, ilk çizdiği eser Boston'a, en büyük tuval Londra'ya, üçüncü çalışması ise Kopenhag'a gönderildi. 1868'de tamamlanan son tablo ise Almanlar tarafından 1909 yılında satın alındı ve Mannheim Müzesi'nde sergilendi. Tablo halen bu müzede sergilenmektedir.
Tarihçe
Tabloda, Maximilian ile birlikte idam edilmekte olan iki adamı daha vardır. Bunlar general Tomás Mejía (kahverengi ten renginden ayırt edilebilir) ve eski başkan ve general olan Miguel Miramón. III. Napolyon, 1867 yılında askerlerini Meksika'dan çekmeye karar verince, Maximilian Fransız kuvvetleri ile birlikte ülkeyi terk etmeyi reddetti. 72 gün sonra Cumhuriyetçiler'in ordusu, Maximilian'ın kaldığı Querétaro kasabasını işgal ettiler ve bir manastırda kalmakta olan imparatoru tutukladılar. Mahkemeye çıkartılan eski imparatora ölüm cezası verildi. Avrupa'daki destekçilerinin çabası sonuç vermeyince, Maximilian 15 Mayıs 1867'de idam edildi.
Etkilendikleri
Manet bu tablosunda İspanyol ressam Francisco Goya'nın Madrid'de 3 Mayıs 1808 isimli tablosundan etkilendi. Manet de tıpkı Goya gibi bir savaş sahnesi çizdi ve tıpkı onun gibi Fransız askerlerini infaz mangası oluşturmuşken betimledi. İki ressam da manga ve kurbanlar arasındaki mesafeyi gerçek hayata çok kısa bırakmışlardı. Manet'nin Madrid'de 3 Mayıs'ı Madrid'i ziyareti sırasında gördüğü düşünülmektedir.
Son düzenleyen Safi; 5 Ocak 2016 22:52
theMira