
Sponsorlu Bağlantılar
Hal ekleri sözcüğün görevini belirleyen eklerdir. Özellikle "cümle öğesi" belirlemede etkili olmaktadırlar.
Türkçede ismin beş farklı hâli vardır:
- Yalın hâli
- -e hâli (yönelme)
- -i hâli (belirtme)
- -de hâli (bulunma)
- -den hâli (ayrılma/çıkma)
- çayı, okulu
- çaya, okula
- işte, çöpten
1. Yalın hâli
Kelimelerin hâl eki almamış hâlidir. Başka dillerde nominatif olarak bilinir.
Çoğul eki, iyelik eki ya da tamlama eki almış sözcükler de yalın durumdadır.
- ben
- sen
- o
- biz
- siz
- onlar
2. -e hâli (yönelme hâli)
Sözcüklerin -e ya da -a eki almış hâlleridir. Adın yönelme durumu sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümleç yapar. Yüklemin bildirdiği eylemin "nereye" yöneldiğini gösterir. Başka dillerde datif olarak bilinir.
- bana
- sana
- ona
- bize
- size
- onlara
- Yarın okula beni annem bırakacak.
- Bu yaz Rusya'ya gideceğiz.
Yönelme hal eki.”ben ve sen “sözcüklerine geldiğinde sözcüklerin yapısını
Kimi zaman iyelik ekleriyle birlikte şahıs zamirlerinin kullanılmaması anlam karışıklığına neden olur.
- Defterlerini yanına aldı mı? (Senin defterlerin mi, onun defterleri mi?)
- Yaşlandığını söylemişlerdi. (Senin mi, onun mu?)
- Gördüğüme sevindim (Seni? Onu?)
- Sana bana, kimseye kalmaz bu dünya.
3. -i hâli (belirtme hâli)
Sözcüklerin -i, -ı ya da -u eki almış hâlleridir. Adın belirtme durumu eki, adın sonuna geldiği sözcüğü belirtili nesne yapar. Yüklemin neyi, neleri, kimi, kimleri belirttiğini gösterir. Başka dillerde akusatif olarak bilinir.
- beni
- seni
- onu
- bizi
- sizi
- onları
- Annem bizi eve götürdü.
- Bulaşıkları yıkadım.
- (Onun) Kitabı yere düşmüş. (isim tamlamasında iyelik eki)
- Şu kitabı verir misin? (belirtme hâl eki)
4. -de hâli (bulunma hâli)
Sözcüklerin -de ya da -da almış hâlleridir. Bu ekler sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümce yapar. Yüklemin bildirdiği eylemi gösterir. Hint-Avrupa dillerinde mevcut olmayan bu zamana bu dillerde lokatif de denmektedir.
- bende
- sende
- onda
- bizde
- sizde
- onlarda
5. -den hâli (ayrılma hâli)
Sözcüklerin -den ya da -dan eki almış hâlleridir. Adın ayrılma durumu nereden ayrıldığımızı gösterir. Bu ek sonuna geldiği sözcüğü dolaylı tümleç yapar. Hint-Avrupa dillerinde mevcut olmayan bu zamana bu dillerde ablatif de denmektedir.
- benden
- senden
- ondan
- bizden
- sizden
- onlardan
Bulunma ve ayrılma durum ekleri, kimi sözcüklerde yapım eki olarak kalıplaşmıştır.
- Sınıfın en gözde öğrencisiydim o yıllarda.
- İnsanın yaşam sevinci gözde ışıldar.
- Sıradan insanların hayatını işler şiirinde Orhan Veli.
- Tüm kitapları sıradan kaldırdık.
- Candan insanlara güvenirim.
- Beni candan usandırdı.
- Bu soruya içtencevap vermenizi bekliyorum.
- Kaleyi içtenfethetmenin yollarını arıyordu.
- Gide_gide bir köye vardık.
- Güle_su verdim.
Başka dillerdeki hâller
Genitif
İsmin hâlleri olarak tanımlanmasına rağmen isim olmayan sözcükler de hâl ekleri alabilirler. Bunun dışında Hint-Avrupa dillerinde bilinen genitif ya da âidiyet hâli Türkçede ismin sonuna -in eki getirilerek yapılmasına rağman ismin hâllerinden sayılmamaktadır.
Vokatif
Ayrıca bir kişiye hitap için bazı dillerde vokatif adı verilen bir başka hâl de mesela Hint-Avrupa dillerinden Kürtçe ve Latincede bulunmaktadır.
Hint-Avrupa dillerinde kısmen çok daha fazla hâller vardır. Mesela Fin-Ugor dillerinde 15, im Macarcada sayım şekline göre 0 ilâ 31, Vepsçede ise 24 hâl vardır. Fakat kavramı genel olarak geçerli şekilde tanımlamak zordur. Bazı eksperler, bu kavramın bütün dillere - mesela İngilizce veya Macarcaya uygulanabileceğini şüpheyle karşılamaktadır.
Derlemedir
Son düzenleyen Safi; 1 Nisan 2016 20:07
Tanrı varsa eğer, ruhumu kutsasın... Ruhum varsa eğer!