NUMUNE a. (fars. nümüne). Bir bütüne özgü nitelikleri kendinde taşıyan parça; örnek: Çantasında pazarladığı malların numunelerinden başka bir şey yoktu.
—Esk. Numune-i imtisal, örnek alınacak şey.
—Ger. day ûRNEK'in eşanlamlısı.
—Fluk. Numune üzerine satış - satiş.
—Mad. oc. Sistemli numune alma,
gözle kestirmenin yeterli olmadığı durumlarda mineral kuşağının niteliğini ve sınırlarını değerlendirmek için kullanılan yöntem.
Kaynak: Büyük Larousse