MÜŞTERİ a. (ar. müşteri).
1. Ödediği para karşılığında bir mal ya da hizmet satın alan ya da almak isteyen kimse ya da topluluk; alıcı: Satılığa çıkardığı eve henüz müşteri bulamadı. Müşteriye güler yüzle hizmet vermek. Bir otelin müşterileri. Müşterisi çok olan bir bakkal, kasap, manav, iyi bir müşteri. Tekstil ürünlerine müşteri arayan bir ülke.
2. Bir şeye karşı istekli olan, onu talep eden kimse; alıcı: Şimdi artık bu değerlerin müşterisi kalmadı.
3. Arg. Para karşılığında bir kadınla bir süre birlikte olan erkek.
4. Müşteri kızıştırmak, alıcıları bir malı almaları için özendirmek.
—Tic. huk. Müşteri çevresi, bir ticari işletmeyle sürekli iş yapan, alışverişte bulunan kişiler. (Müşteri çevresi, ticari işletmenin öğelerinden biri sayılır. Ticari işletme devredildiği zaman, müşterilerin de devredildiği kabul edilir. Müşteri çevresinin korunmasını sağlayan özel hükümler yasalarda bulunmamaktadır. Ancak Türk ticaret kanunu'nda ve Borçlar kanunu’nda yer alan haksız rekabete ilişkin kurallarla, ticari işletmenin müşteri çevresine ilişkin hakları korunmaktadır.)
Kaynak: Büyük Larousse