KAPÇIK a.
1. Küçük kap.
2. Boş mermi kovanı.
—Bot. Döllenmeden sonra gelişen ve tohumu az ya da çok saran ek kılıf. (Göbek- bağının genişlemesiyle meydana gelir [sugülü, söğüt, çarkıfelek, porsuk].)
—Isıbil. Bir brülörde, sıvı yakıtın konduğu ve gazlaşmanın gerçekleştiği bölüm. (Eşanl. KUPEL.)
—Kim. müh. GAZ YIKAMA FANUSir'nun eşanlamlısı.
—Tarım. Tahıl tanelerini saran, kavuz ve kavuzcuklardan oluşan ve dövme ve eleme sırasında tanelerden ayrılan kılıf.
Kaynak: Büyük Larousse