Sâkıt Nedir?

Sıfat
[1] Düşen, düşük.
[2] Kıymetsiz, sukut eden.
[3] Ölü olarak doğan (çocuk)

SAKIT, -tı sıf. (ar. su/füt'tan sakıt). Esk.
1. Düşmüş, düşük.
2. Hükmü kalmamış, itibardan düşmüş.
3. Zamanından önce doğan çocuk için kullanılır; düşük: Cenin-'ı sakıt. (CENİN.)
4. Sakıt olmak, düşmek; yürürlükten kalkmak, hükmünü yitirmek.

—isi. huk. Başka mirasçı bulunması nedeniyle, mirastan tamamen yoksun kalan kimse.