MAROKEN a. (öz. a. Maroc'dan [Fas]).
1. Bitkisel sepileme görmüş keçi derisi. Doğal ya da yapay (mantar vurma ve elle grenleme yöntemiyle) grenleri olan maroken deri, özellikle marokencilik ve ciltçilikte kullanılır. (Bk. ansikl. böl.)
2. Marokene benzetilmiş koyun derisi.
—Tekst. Krep maroken, krepinkine benzer pütürlü bir görünüm kazandırmak için, dokumayı yer yer ezen kabartma desenli bir silindirden geçirerek elde edilen krep taklidi ipek ya da reyon kumaş.
sıf. Marokenden yapılmış ya da marokenle kaplanmış şey için kullanılır: Maroken koltuk.
—ANSİKL. Maroken Avrupa'ya Doğu'dan ve Araplar aracılığıyla da Kuzey Afrika'dan getirildi, ilk üretim Ortaçağ ispanyası’nda gene Araplar tarafından gerçekleştirildi. Doğu'dan ve Kuzey Afrika'dan getirilen deriler birkaç yüzyıl boyunca Avrupa'nın gereksinimini karşıladı. Canlı renklerde (kırmızı, sarı, mavi, yeşil ve siyah), doğal boyarmaddelerle boyanan maroken, bilinen boyanmış en eski deridir. Sepileme sırasında deriye parlak bir renk vermek amacıyla sumak, bazı ülkelerde ise mazi kullanılır Boyama, gerdellerde "daldırma" yöntemiyle ya da fırçayla derinin sırça kısmına uygulanarak yapılır; bu işlem kırmızı maroken için sepilemeden önce, öteki renkler için sepilemeden sonra gerçekleştirilir. Marokene özgü gren nemli deriye dört yönde (kumlu deri) mantar vurma uygulanarak elde edilir. Günümüzde maroken deri mantar vurma ya da elle grenleme yöntemiyle grenlenmiş ve bitkisel sepileme uygulanmış keçi derisidir. Aslında "maroken" sözcüğü yalnızca sumakla sepilenmiş keçi derisi için kullanılmalıdır. Baskı yöntemiyle grenleme yapıldığı koşulda ise deri “grenli keçi derisi" olarak adlandırılmadır.
Kaynak: Büyük Larousse
Maroken Nedir?
