TEBLİGAT, -tı a. (ar. teblîğ’in çoğl. tebIigâl, bildiriler, bildirmeler). Huk. Hukuksal işlemlerin, yazı ya da ilan yoluyla ilgili kişilere resmen bildirilmesi. (Bk. ansikl. böl.)
—verg. huk. Vergi tebligatı, üzerinde ödenecek verginin miktarını ve tarihini gösteren ve yükümlüye bildirilen belge, ihbarname (Yazı ile bildirilmesi gereken tebligat genellikle postayla gönderilir. Bununla birlikte gelir vergisinde olduğu gibi yükümlünün beyanına dayanılarak vergi tarh edildiğinde, kural olarak tebligata gerek kalmamaktadır. Bazı durumlarda memur eliyle ilan yoluyla ya da listeler asmak suretiyle de tebligat yapılmış olur.)
—ANSİKL. Huk. Tebligat önemli hukuksal sonuçlar doğuran bir işlemdir. Bu nedenle sıkı kurallara bağlanmıştır. Mahkemeler, genel ve katma bütçeli daireler, belediyeler, köy tüzel kişileri, barolar ve noterler tarafından yapılacak tebligat, 11 şubat 1959 tarih ve 7201 sayılı Tebligat k. ile bu yasaya dayanarak çıkanlan Tebligat nizamnamesi hükümlerine göre yapılır Ülke içindeki tebligat, kural olarak, FTT aracılığıyla olur. Yurtdışındaki türk vatandaşlanna yapılacak tebligat oradaki türk siyasi memuru ya da konsolosu aracılığıyla gerçekleştirilir. Tebligat bilinen en son adrese yapılır. Tebligat yapılacak kişi adresinde bulunmazsa, birlikte oturduğu aile fertlerinden ya da hizmetçilerden birine de yapılabilir.
Kaynak: Büyük Larousse