VOKAL, -II sıf. (fr. vocal; lat. vocalis'ten), insan sesine ilişkin.
—Bilş. ve Sesbilg. Vokal kodlaytcı, bir bilişim sistemi yardımıyla, vokal yanıtların bireşimine olanak veren elektronik düzenek. (Bireşim gerek önceden çözümlenmiş ve kodlanmış sözcüklerle, gerek kodlanmış sesbirimlerle ya da ikili sesbirimlerle [ardışık iki sesbirimden oluşan bütün] gerçekleştirilir ve bu sözcükler ya da ses birimler bu kodlamaları giriş olarak kabul eden elektronik devreler tarafından, ilk durumlarına dönüştürülür.)
—Müz. Vokal müzik, bir çalgı eşliğinde seslendirilse de temelde insan sesi için bestelenmiş müzik.
♦ sıf. ve a. Dilbil. ÜNLÜ’nün eşanlamlısı.
Kaynak: Büyük Larousse