SEBAT, -tı (ar. sebat).
1. Bir sözden, bir karardan geri dönmeme, girişilen bir işi sonuna dek götürme.
2. Sebat etmek, verdiği bir karardan ya da sözden dönmemek, bir işi yarıda bırakmayıp sonuna değin sürdürmek: Biraz sebat ederseniz, çalışmanızın sonuçlarını alırsınız.
—Esk. Sebat u sabr, dayanıklılık, kararlılık: "Sebat ü sabrda fûlâd gördüğün gönlüm" (Fuzuli, XVI. yy.). || Sebat ı kadem, dayanma, ayak direme.
Kaynak: Büyük Larousse