YARDAK a. Esk.
1. Yardımcı, yamak.
2. Özellikle kötü bir işte bir kimseye yardım eden kimse; yardakçı.
—Sey. oy. Karagöz oyununda şarkı, türkü ve semaileri söyleyen kişi. (Türk müziğini iyi bilmeleri ve seslerinin güzel olması gerekir. Özel olarak yetiştirilirler.)
Kaynak: Büyük Larousse