TORPİL a. (fr. torpille; ing. torpedo'dan).
1. Ask. denize. Eskiden, su üstü ve su altı gemilerinin harekât sahalarında kullanılan, su altında patlayarak düşman gemilerine hasar veren, hareketli ya da sabit su altı imha silahlarına verilen genel ad. (TORPİDO.)
2. XIX. yy. sonunda, kimi dip mayınlarına verilen ad.
3. Biçimi, Birinci Dünya savaşı sırasında kullanılan bombaya benzeyen uçak bombası.
4. Bir kimseyi kayıran, ona arka çıkan kimse; arka: Bakanlıktan torpili var, ona bir şey olmaz
5. Torpil yapmak, torpil koymak, torpil yaptırmak, bir kimsenin kayırılmasını sağlamak. || Torpil patlatmak, iltimas yaptırmak (arg.).
Kaynak: Büyük Larousse