SİSTEMATİK sıf. (fr. systematique).
1. Belli bir yöntemle yapılan, belli bir düzene göre oluşturulan, sistemli: Sistematik sınıflandırma.
2. Belli bir sisteme göre, kesin bir biçimde düşünen, davranan bir kimse ve bu kimsenin tutumu için kullanılır; sistemli.
—istat. Sistematik hata, yanlış yöntemle seçilen bir örneklemin ya da bir değerlendirmenin sistemli bir biçimde bozulması, saptırımı.
—Bir kestirimcinin beklenen değeriyle kestirilecek değer arasındaki fark.
—Patol. Sistematik hastalık, SİSTEMİK HASTALIK'ın eski eşanlamlısı.
be. Yönteme ya da belli bir sisteme dayanarak: Meseleye sistematik bakmıyorsun.
♦ a. Bir sistem halinde oluşan ya da bir sistemden kaynaklanan olgular, veriler, yöntemler bütünü: Platon'un düşüncesinin sistematiğini kavramak.
—Biyol. Canlı varlıkları tanımlayarak ve olası soyoluşsal ilişkileriyle birlikte az ya da çok önemli ayırtedici karakterleriyle belirleyerek aşama sırasına göre sınıflandıran doğa bilimi bölümü. (Sınıflandırıcının göz önüne aldığı temel ölçüte göre biçimsel sistematik [biçimsel benzerliklere göre], sosyal sistematik [soyoluşsal yakınlıklara göre], yapay sistematik [türlerin en kolay tanınmasını sağlayan karakterlere göre] gibi çeşitli sistematikler vardır.)
Kaynak: Büyük Larousse