PALAN a. (fars. palan).
1. Genellikle eşeklerin, kimi zaman da atların sırtına yerleştirilen, kaşsız, geniş, yumuşak bir tür eyer.
2. Palan vurmak, hayvanın sırtına palanı koyarak bağlamak.
—Saraç. Genellikle eşeklere, kimi kez de atlara vurulan, kaşsız, enli, yayvan ve yumuşak bir çeşit eyer. || Palan otu, SEMER OTU'nun eşanlamlısı.
Kaynak: Büyük Larousse