UZAM a. Bir kimsenin, bir şeyin bulunduğu, bir eylemin geçtiği ya da gerçek leştiğı yer; mekân: Bir romanda zamanın ve uzamın kullanımı. Uzamda yer alan nesneler.
—Fels. Maddenin özelliği (cisimler bu özellik dolayısıyla uzayda yer alırlar); bu kavramın belirtebildiği nesnelerin tümü. || Bir cismin mekânda yer almak ve orada belli bir yer tutmakla belirgin olan temel özelliği. || Descartes'a göre, bir cismin özünü meydana getiren şey. (Bk. ansikl böl) || Spinoza'ya göre, üç boyuta sahip olan şey (Renatı des Cartes Principiorum philosophiae [Descartes felseesinın ilkeleri], 2, tanım 1). [Bk. ansikl. böl.)
—Mant. Niceleyicinin uzamı, eşanl.
NİCELEME ALANI
—Opt. Geometrik uzam, bir ışık demetinin bir bölümünün geometrisini belirleyen büyüklük. (Bk. ansikl böl.) || Optik uzam, yayınım olmadığında, geometrik uzamın, yayılma ortamının kırılma indisinin karesiyle çarpımı.
—Ansikl Fels. Descartes'a göre uzam, tanımı gereği boşluk fikrini dışlayan mad deyle özdeşleştirilir "Demek kı tüm evren de yalnızca tek bir madde vardır ve biz onu ancak uzam oluşu sayesinde biliyoruz" (Felsefenin ilkeleri [Prıncipes de la philosophıe], 2,23). Spinoza'ya göre uzam, Tanrı nın bizim bildiğimiz ıkı öznıtelığınden biri (öbürü du şüncedır) olduğu halde, Descartes, tersi ne, uzamın, bölunebılırlığınden ötürü, Tan- rı'nın yetkinliğiyle uyuşmadığını öne sü rer (Renati des Cartes Principiorum phı losophiae [Descartes felsefesinin ilkeleri], 1.23).
—Opt Geometrik uzam dG, bir ışık demetinin, alanları dA ve dA' olan, aralarında / uzaklığı bulunan ve normalleri demet doğrultusuyla 0 ve 0' açılarını yapan ıkı kesitiyle tanımlanabilir; dG=dA cos 0dfi bağıntısı vardır ve burada uzay açısı dö=dA'cos0' • f~2'dir. (Sİ birimi metrekare-steradyandır (simgesi m2-sr].)
Kaynak: Büyük Larousse