VELUT sıf. (ar. vilâdetten velüd) Esk.
1. Çok doğuran, doğurgan.
2. Verimli: "Fakat tabiat bilhassa bize faydalı olmayan ve bizim isti mal edemeyeceğimiz şeylerde velûddur" (Ahmet Muammer ve Şükrü Kaya).
3. Çok eser veren sanatçı için kullanılır: Velut bir şair.
Kaynak: Büyük Larousse