PASTİŞ a. (fr. pastiche).
1. Yanıltma ya da yerme amacıyla bir yazarın, bir ressamın üslubunun, tarzının taklit edildiği edebiyat ya da sanat yapıtı; taklit. (Bk. ansikl. böl.)
2. Bir dönemin, bir türün kurallarına göre yazılmış, hiçbir özgünlüğü olmayan yapıt.
—ANSİKL. Ed. Pastişin parodiden farkı, buradaki taklidin çok başarılı oluşudur. Pastiş, bir yazarın, bir başka yazarın üslubunu taklit edebileceğini gösteren basit bir üslup alıştırması olabilir. (Öykücü E Celalettin'in Evliya Çelebi Seyahatname’ sinin yapması). Ama pastiş çoğu kez pastişi yapılan yazarın yazım tekniklerini ve saplantılarını vurgulayarak yergi ve eleştiri değeri taş.r: Platon'un cenazelerde okunan duaların pastişini yaptığı Meneksenos'u, Praust'un Pastiches (1919), Ch. Muller ve P Reboux'nun A la maniere de... (1908-1913) adlı yapıtları, Fazıl Ahmet Aykaç’ın divan şiirinden ve kendi çağdaşlarının yapıtlarından yola çıkarak yaptığı pastişler bu türün dikkate değer örnekleridir. Pastiş edebi yutturmacalara da olanak verir: Antikçağ’da taklit Anakreon şiirleri; modern çağda Macpherson tarafından yazılan ve Ossian'a ait olduğu ileri sürülen yapıtlar; XV. yy.'da yaşamış keşiş Rovvley'e ait olduğu iddiasıyla Chatterton’ un yazdığı yapıtlar, Mörimâe'nin Theâtre de Clara Gazul ve Guzla adlarındaki düzmecâ Illyria ezgileri; Cumhuriyet döneminde Nazan Danişment'in Rabia Hatun imzasıyla XIII-XIV. yy. divan şiiri özelliklerini taşıyan şiirler yayımlaması.
Kaynak: Büyük Larousse