NAKKAŞ a. (ar. nakş'tan nakkaş). Esk.
1. Duvar ve tavan süslemeleri yapan usta.
2. Nakkaş-ı ezel, nakkaşa âlem, Tanrı. || Nakkaş-ı mani, efsanevi resim ustası Mani'ye verilen ad. (Bu anlamda Nakkaş da kullanılır.)
—ANSİKL. Güz.
sant. Osmanlılar'da özellikle elyazmalarının minyatürlerini ve tezhiplerini yapan sanatçılara nakkaş deniyordu. Nakkaşlık, iranlılar'ca geliştirilmişti ve en ünlü üstatları Bihzaddı. Mehmet II (Fatih) döneminde sarayda bir nakkaşhane kurulmuş, başına Baba Nakkaş getirilmişti. Bu saray atölyesinde nakkaşlar sernakkaşın (nakkaşbaşı) yönetiminde çalışırlardı. Bu sanatçılar da ötekileri gibi bir lonca örgütüne bağlıydılar. Evliya Çelebi Seyahatnamesinde,
“Esnafı nakkaşanı musavveran" başlığı altında bu konuda ayrıntılı bilgi aktarır ve pirleri bulunmadığını söyler. Ayrıca yapıların duvarlarını, tavanlarını ve öteki öğelerini yağlıboya ve suluboya motiflerle süsleyen sanatçılara da nakkaş deniyordu. Vakanüvis Lütfi Efendi, bu tür nakkaşlığın başlangıçta yalnızca müslümanlara özgü olduğunu, 1826/1827'den sonra din farkı gözetilmeksizin herkesin bu işi yapmasına izin verildiğini yazar.
Kaynak: Büyük Larousse
Nakkaş Nedir?
