Saz Nedir?

SAZ a.
1. ince kamış, çayırsazı, hasırsa- zı gibi sulak yer ve bataklık bitkilerine verilen genel ad.
2. Bataklıklarda yetişen biryıllık ya da çokyıllık otsu bitki. (Az sayıda olan yaprakları genellikle uzun ve dar, bazılarında kın halindedir. Çiçekler erdi- şidir ve başakçıklar halinde kümelenmiştir. Bil. a. scirpus; papirüsgiller familyası. 300 tür.) [Bk. ansikl. böl ]
3. Saz öbeği, bataklıklarda biten kamış ve saz gibi bitkilerden oluşan az ya da çok büyük bitki topluluğu. (Saz öbekleri, kimi zaman bir metreden fazla su üstüne çıkan değirmi kütleler oluşturur.)

—El sarıt. Aşağı saz - KOL.

sıf.
1. Sazdan yapılmış: Saz damlı küçük bir kulübede oturuyorlar. Saz yastık.
2. Saz benizli, yüzü soluk, sarı renkli kimse için kullanılır.

—Mim. Saz kulübe, sıcak iklimlerde yapılattı, biçimi ve yapım tarzı bölgeden bölgeye farklı özellikler gösteren, saman çatılı konut.

—Süslem. sant. Saz yaprak - HANÇER- YAPRAK.

—ANSİKL Adi saz (Scirpus lacustris) Anadolu’da göl ve dere kenarlarında, kumlu yerlerde bol yetişen bir bitkidir. Sapları kurutulduktan sonra sandalyelerin oturulacak yerlerini örtmekte, kök ve köksapları infusyon yapılarak halk hekimliğinde idrar söktürücü ve diyabet ilacı olarak kullanılır.

SAZ a. (fars. sâz).
1. ÇALGl'nın eşanlamlısı.
2. BAĞLAMA'nın eşanlamlısı.
3. Çalgı takımı.
4. İçkili ve çalgılı eğlence yeri; pavyon.
5. Saz âlemi, saz çalınıp, şarkı söylenerek yapılan eğlenti.

—Ed. Saz şairi - AŞIK.

—Müz. Saz düzeni — KARA- DÜZEN. || Saz eseri, türk müziğinde, yalnızca çalgılarla seslendirilen yapıtların genel adı. (Belli başlı saz eseri formları: peşrev, sazsema- isi ve çeşitli oyun havaları.) || Saz semaisi -SAZSEMAİSİ

SAZ sıf. (fars. sahten, yapmak'tan sâz) Esk. “Yapan”, "eden" anlamında bileşik sözcükler oluşturur: aram-saz (dinlenen), cilve-saz (cilve yapan), çare-saz (çare bulan), hatır-saz (gönül alan, hatır sayan), merhem-saz (merhem yapan), nagam -saz, nağme-saz (nağme yapan), na-saz (uygunsuz) vb.