ÖNLEM a.
1. Bir kötülüğü, olası bir tehlikeyi önlemek, bir kimseyi, kendini, bir şeyi güvence altına almak amacıyla önceden yapılan hazırlık; tedbir, çare; Bulaşıcı bir hastalıktan korunmak için gerekli önlemler. Tıbbi önlemler.
2. Bir kimseye, bir şeye, bir duruma, vb. karşı önlem almak, bir kimsenin yapacağı bir kötülüğü, olası bir tehlikeyi önleyecek hazırlıkları yapmak: Kilitleri değiştirerek hırsızlara karşı önlem almak. || Önlem paketi, bir sorunu çözmek için alınan bir dizi önlemlerin bütünü.
—Huk. Geçici önlem, bir anlaşmazlık konusunda mahkemenin, kesin karar vermesine kadar geçerli olmak üzere, aldığı önlem. ( İHTİYATİ’ TEDBİR.) || Koruyucu önlem, bir hak ya da malın korunması için alınan önlem. |] Zabıta önlemi, suç işlenmesini önlemek ve toplumsal düzeni sağlamak amacıyla zabıta tarafından alınan önlem.
Kaynak: Büyük Larousse