ZİYAN a. (fars. ziyan).
1. Maddi ya da manevi kayıp; zarar.
2. Ziyan etmek, alışverişte zarara uğramak: Tütün işinde çok ziyan ettik.
3. Bir şeyi ziyan etmek, onu boşu boşuna gereksiz yere harcamak: Suyu ziyan etme.
4. Bir kimseyi ziyan etmek, hakkında verdiği bir kararla, onun başarısızlığına, mutsuzluğuna vb. neden olmak; ona yazık etmek: Çok akıllı bir kızın var, okuldan alıp onu ziyan etme.
5. Ziyan (zebil) olmak, sözkonusu bir şeyse, boş yere harcanmak, işe yaramaz duruma gelmek; bir kimseyse kötü, olumsuz bir duruma düşmek; harcanmak, yazık olmak.
6. Ziyanı yok, önemli değil, önemi yok.
—Sig. Tam ziyan, sigorta konusu değerlerin, sovtaj* bırakmayacak biçimde zarar ve hasara uğraması.
1. Maddi ya da manevi kayıp; zarar.
Sponsorlu Bağlantılar
3. Bir şeyi ziyan etmek, onu boşu boşuna gereksiz yere harcamak: Suyu ziyan etme.
4. Bir kimseyi ziyan etmek, hakkında verdiği bir kararla, onun başarısızlığına, mutsuzluğuna vb. neden olmak; ona yazık etmek: Çok akıllı bir kızın var, okuldan alıp onu ziyan etme.
5. Ziyan (zebil) olmak, sözkonusu bir şeyse, boş yere harcanmak, işe yaramaz duruma gelmek; bir kimseyse kötü, olumsuz bir duruma düşmek; harcanmak, yazık olmak.
6. Ziyanı yok, önemli değil, önemi yok.
—Sig. Tam ziyan, sigorta konusu değerlerin, sovtaj* bırakmayacak biçimde zarar ve hasara uğraması.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.