VİYEL a. (fr. vidle, vielle).
1. Telleri bir yay ya da çarkla sürtülerek çalınan ve değişik sayıda telleri, türlü biçimleri olabilen müzik aletlerini belirten terim. (Viyeller doğu dünyasında [sarangi, kemençe, rebap], tektelli oldukları Afrika'da ve Avrupa'da çok yaygındırlar. Avrupa'da bir ortaçağ viyeli olan ve varlığını XIV. yy.'a kadar sürdüren rebec’ten viyola ve keman aileleri doğmuştur)
2. Çarklı viyel, telleri bir çarkla sürtülen klavyeli viyel. (Bu çalgıya takılan ezgi, burdon ve ahenk tellerinin titreşim süreleri klavyenin tuşlarıyla uzatılıp kısaltılabilir. Halka özgü bir çalgıyken XVIII. yy.’da çok tutulup Saray'da çalınan çarklı viyel XIX. yy.'dan sonra bir halk çalgısı olarak kalmıştır.
1. Telleri bir yay ya da çarkla sürtülerek çalınan ve değişik sayıda telleri, türlü biçimleri olabilen müzik aletlerini belirten terim. (Viyeller doğu dünyasında [sarangi, kemençe, rebap], tektelli oldukları Afrika'da ve Avrupa'da çok yaygındırlar. Avrupa'da bir ortaçağ viyeli olan ve varlığını XIV. yy.'a kadar sürdüren rebec’ten viyola ve keman aileleri doğmuştur)
Sponsorlu Bağlantılar
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.